ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ.

       Του συνεργάτη μας ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ.

                e-mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Όπως, πληροφορήθηκα πρόσφατα από τα μέσα Μ.Μ.Ε. ,  το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης προσανατολίζεται στη χρησιμοποίηση ιδιωτικών επιχειρήσεων, προκειμένου να συνδράμουν τις ελεγκτικές και εισπρακτικές υπηρεσίες των Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών (Δ.Ο.Υ.), μήπως και καταφέρουν οι τελευταίες να πετύχουν τους στόχους του υπουργείου, που είναι η αύξηση της βεβαίωσης των φόρων και η είσπραξη των ληξιπρόθεσμων χρεών.

Κατά την προσωπική μου άποψη, μετά από εμπειρίες τριάντα πέντε χρόνων στο χώρο, και μάλιστα κατ' αποκλειστικότητα  σε θέματα διοικητικής εκτέλεσης, θεωρώ ότι το υπουργείο ματαιοπονεί. Με τέτοιου είδους βοήθειες δεν πρόκειται να κερδίσει απολύτως τίποτε, το μόνο που θα καταφέρει είναι να μπαζώσει ακόμη περισσότερο τον προϋπολογισμό του με λειτουργικά έξοδα. Άλλωστε οι Δ.Ο.Υ. διαθέτουν αρκετά έντιμα, ικανά και έμπειρα στελέχη για να πετύχουν τους στόχους τους, αρκεί η επιλογή τους  να γίνει  σύμφωνα με τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα τους και όχι με τα κομματικά , όπως συνήθως συμβαίνει.

Λένε πως παρά τις τεράστιες αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών σε καύσιμα, τσιγάρα και ΦΠΑ τα φορολογικά έσοδα δεν πηγαίνουν καλά, αντί να αυξάνονται ακολουθούν πτωτική πορεία. Μήπως γι' όλα αυτά υπεύθυνοι είναι οι εφοριακοί ;  Μήπως από τις 35-40 εφορίες που υπάρχουν στην Αττική οι τρεις εργάζονται συστηματικά και πυρετωδώς, γι' αυτό έπιασαν και τον στόχο, ενώ οι υπόλοιπες βρίσκονται εκεί απλώς να συμπληρώνουν τον αριθμό ;  Κάτι τέτοιο δεν υπαινίσσονται οι μεγαλοδημοσογράφοι των Αθηνών ;  Ναι !  Αυτοί οι  « ξερόλες », που όταν βρεθούν μπροστά σε κάποιον ειδικό και ενήμερο των υπό συζήτηση θεμάτων, στρίβουν διά της  « πλαγίας οδού »  ή προτιμούν την άλλη προσφιλή τους μέθοδο, της « αποσιώπησης », αντί να αναζητούν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων.

Τις κρίσιμες αυτές στιγμές που περνά η χώρα μας, ας λογικευτούμε κι' ας γίνουμε περισσότερο σοβαροί. Η πτωτική πορεία των κρατικών εσόδων οφείλεται κυρίως στα χάλια της οικονομίας μας, οφείλεται στον αποπληθωρισμό που μας οδήγησε το ΔΝΤ  και Ε.Ε. ,  οφείλεται στη μείωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Με απλά λόγια η απάντηση για την καθυστέρηση  των ληξιπρόθεσμων χρεών βρίσκεται στη φράση « ου λάβης παρά του μη έχοντος ».

Κατά δεύτερο λόγο η πτωτική πορεία των εσόδων οφείλεται και στο γεγονός, ότι τα αναγκαστικά, ασφαλιστικά και διοικητικά μέτρα τα οποία λαμβάνονται κατά των δύστροπων, δύσκολων και επισφαλών κυρίως μεγαλοοφειλετών, για λόγους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς έχουν αποδυναμωθεί και έγιναν αναποτελεσματικά. Χρειάζεται λοιπόν να αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Απαιτείται αναθεώρηση του απαρχαιωμένου (Κ.Ε.Δ.Ε.) Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων, όπως και ορισμένες διατάξεις του κώδικα της Πολιτικής και Ποινικής Δικονομίας που έχουν σχέση με φορολογικούς νόμους και το οικονομικό έγκλημα.

Έπειτα τα αναγκαστικά μέτρα, μετά την κατάργηση της προσωποκράτησης, για οφειλέτες που δεν έχουν σταθερό εισόδημα και δεν είναι κάτοχοι ακίνητης περιουσίας και μάλιστα κατά πλήρη κυριότητα, δεν είναι αποτελεσματικά.

Τα ασφαλιστικά μέτρα (εγγραφή υποθήκης κλπ) αναστέλλουν προσωρινά την παραγραφή των χρεών, όμως δεν έχουν άμεσα εισπρακτικά αποτελέσματα. Όσον αφορά τα διοικητικά μέτρα χρειάζεται να διευρυνθούν και να γίνουν πιο αυστηρά. Επίσης το « πόθεν έσχες » πρέπει να έχει εφαρμογή παντού, σ' όλες τις συναλλαγές και σ' όλες τις δικαιοπραξίες, μηδενός εξαιρουμένου. Ο ισχυρισμός μερικών ότι η εφαρμογή του  « πόθεν έσχες » σ' ορισμένες περιπτώσεις δρα αρνητικά στην ανάπτυξη, για μένα αποτελεί μύθο, γιατί κι' εγώ ο ίδιος που τόσα χρόνια υπηρετώ και υπερασπίζομαι την νομιμότητα, έχω φοροδιαφύγει νόμιμα σε κάποια δικαιοπραξία που συμμετείχα, γιατί απλά δεν είχε εφαρμογή  το « πόθεν έσχες », και εκμεταλλεύτηκα την εύνοια του νόμου. (Παράδειγμα :  Αγορά Α΄κατοικίας από τον γιό μου, με δικά μου χρήματα που ήδη είχαν φορολογηθεί, και κανείς δεν μπορεί να μου υποδείξει πως θα τα ξοδέψω. Όταν όμως στη συνέχεια κάνω στο γιό μου και κάποια άλλη παροχή, η προηγούμενη δε θα συνυπολογισθεί, γιατί δεν θα φαίνεται πουθενά, κι έτσι θα γλυτώσω κάποιο ποσό από φόρους. λόγω της μη υπερκάλυψης του αφορολόγητου ποσού.).....

Εκτός φυσικά, αν επιθυμούμε σαν χώρα, να γίνουμε το  « πλυντήριο για  ξέπλυμα  μαύρου χρήματος ». Μέχρι τώρα, η μη εφαρμογή του « πόθεν έσχες » σε ορισμένες περιπτώσεις, άνοιγε ευκολότερα τα  « παραθυράκια » στους φοροφυγάδες και τους φοροκλέπτες. Γνωρίζετε πόσες χιλιάδες επιχειρήσεις συχνά αλλάζουν χέρια μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας, με σκοπό να φοροδιαφύγουν ή να επωφεληθούν αθέμητα εις βάρος άλλων έντιμων πολιτών ή να συνεχίσουν τη λειτουργία τους, επειδή από το νόμο δεν έχουν πια αυτή τη δυνατότητα ;  Εγώ το γνωρίζω. Δυστυχώς πολλές φορές από τους φοροφυγάδες και τους φοροκλέπτες μαθαίνεις περισσότερα !

Ανέφερα πιο πάνω σαν μια από τις  κύριες αιτίες της μείωσης των φορολογικών εσόδων, το πρόβλημα του αποπληθωρισμού, και θα ήθελα εδώ να σταθούμε περισσότερο. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ κ. Ντομονίκ Στρος-Καν σε  συνέντευξή του, δήλωσε, ότι « η μόνη αποτελεσματική λύση που έχει μείνει στην Ελλάδα είναι ο αποπληθωρισμός », όπως είχε προτείνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς θα σημαίνει χαμηλότερους μισθούς και χαμηλότερες τιμές, βέβαια θα είναι οδυνηρός, αλλά δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας. Η λύση όμως αυτή μέσω του αποπληθωρισμού είναι ταυτόχρονα κι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί. Και πως είναι δυνατόν μέσα από πολιτικές συνεχούς μείωσης των εισοδημάτων και αποδιοργάνωσης της οικονομικής βάσης, να υπάρξουν έσοδα για το κράτος και να μειωθεί το έλλειμμα στο 3%  του ΑΕΠ ;  Προσωπικά πιστεύω ότι το πιο πιθανό είναι να εισέλθει η ελληνική οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων, που δεν οδηγεί πουθενά. Γιατί η μείωση των εισοδημάτων που θα οφείλεται και στην αύξηση της ανεργίας, που προβλέπεται  να εκτιναχθεί στα ύψη, σημαίνει απλά ότι το χρέος θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο και για το κράτος και για τα νοικοκυριά, τα οποία είναι επίσης υπερχρεωμένα. Οι κυβερνώντες δεν αντιλαμβάνονται, ότι δεν είναι μόνο ο δανεισμός του κράτους που πρέπει να τους απασχολεί, αλλά και η πραγματική ασφυξία που νοιώθει σήμερα ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος. Πέραν τούτου, η ανεργία για να μειωθεί απαιτεί διαρθρωτικά μέτρα ώστε να θεραπευτούν οι στρεβλώσεις της αγοράς. Και το κυριότερο να αλλάξει η νεοελληνική νοοτροπία, που εκφράζεται με τη μανιώδη αντιπαλότητα με την οποία τοπική αυτοδιοίκηση, γραφειοκρατία, δικαιοσύνη, συνδικαλιστές κι άλλοι παράγοντες αντιμετωπίζουν κάθε επενδυτική προσπάθεια που γίνεται στη χώρα.