ΠΑΛΛΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΑΝΑΛΥΤΗΣ – ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ AEJ/IFJ 

Κλείστε το φως στις ιδέες που εμπορεύονται από το σκοτάδι και ανήκουν στο σκοτάδι. Είναι απλό και είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε.
Η Δημοκρατία όπως και η αγάπη είναι μια λέξη που συχνά χρησιμοποιείται και είναι λίγο κατανοητή.
Η Δημοκρατία μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, να αισθανόμαστε ασφαλείς, μας φορτίζει με την ελπίδα και την πεποίθηση ότι μπορούμε να συνυπάρχουμε με τους άλλους.
Όταν ζούμε σε μια Δημοκρατία πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση που εμείς εκλέγουμε, έχει στόχο να προστατεύσει τους πολίτες της, να παρέχει ένα κοινωνικό κράτος, και να δημιουργήσει ένα μέλλον (οικονομικό, κοινωνικό) για τους νέους της.
Είναι λυπηρό και επικίνδυνο όταν ανακαλύπτεις ότι η κυβέρνηση που έχεις εκλέξει δεν είναι δημοκρατική αλλά με επίφαση Δημοκρατίας.
Η Δημοκρατία είναι μια λέξη αμιγώς ελληνική. Demos σημαίνει οι άνθρωποι, κράτος σημαίνει δύναμη. Δημοκρατία σημαίνει ότι η δύναμη του λαού είναι κυβέρνηση και αυτοί κυβερνούν.
Συχνά πολλές κυβερνήσεις αποτελούνται από 2 ή περισσότερα κόμματα, όπου συχνά αποτελούνται από εμπόρους ιδεών...
Άνθρωποι οι οποίοι συχνά αλλάζουν ιδεολογικό στρατόπεδο αμειβόμενοι με κυβερνητικές θέσεις, υλικές απολαβές, ακόμα και με συνειδητά ατοπήματα, που κρύβουν κίνδυνο για τη λειτουργία της Δημοκρατίας.
Οι Αμερικάνοι αναφέρουν συχνά ότι η Δημοκρατία είναι κατάλληλη μόνο για μικρές χώρες, και ότι είναι υπερβολικά επαχθής για ένα έθνος-κράτος.
Συχνά αναφέρομαι στην ιστορία όπου αντλώ σημαντικά στοιχεία, από την πολιτική ιστορία της χώρας μας.Τι πιο ταπεινωτικό μπορεί να υπάρχει, από την απαγόρευση να ονειρεύεσαι. Μήπως υπάρχει σχέδιο, ή μήπως οι πολίτες δεν ονειρεύονται;
Παράλληλα όμως σημάδεψαν και το μυαλό. Δημιούργησαν πλα¬σματικές ανάγκες, μετάλλαξαν την ηδονή της δημιουργίας σε απόλαυση του shopping therapy, στένεψαν τον κύκλο της σκέψης με την απουσία κριτικής ιστορικής γνώσης.
Πάνω απ’ όλα όμως καλλιέργησαν την ιδέα της ανταγωνιστικότητας και της ατομικής επιτυχίας.
Δημιούργησαν ανθρώπους που αποδέχονται συνεχώς να πιστοποιούν την αξία τους και να κινούνται ανταγωνιστικά μεταξύ τους.
Ανθρώπους που δεν αμφισβητούν το στόχο που τους έχουν τεθεί.
Ταυτόχρονα άλωσαν τα συνδικάτα μετατρέποντάς τα σε εφαλτήρια προσωπικής εξέλιξης επαγγελματιών συνδικαλιστών. Το μετάλλαξαν από ενώσεις υπεράσπισης των κατακτήσεων των εργαζομένων, σε φορείς εφαρ-μογής της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.
Έτσι γεννήθηκε η αδιαφορία για τη συλλογική δράση.
Δημιουργήθηκε ο εργαζόμενος ψηφοφόρος και κατ’ επέκταση ο πελάτης…
Αύξησαν και εξόπλισαν με υπερσύγχρονη τεχνολογία τις δυνάμεις καταστολής και γέμισαν με κάμερες τους δρόμους για να παρακολουθούν τα πάντα.
Δημιουργούν τα γκέτο του σύγχρονου μεσαίωνα.
Ήρθε η ώρα να ανακτήσουμε ότι με αίμα κατακτήθηκε, την κοινωνική ασφάλιση, τους μισθούς, την σύνταξη, την περίθαλψη και ότι επιτρέπει την αξιοπρεπή διαβίωση, και τη σταθερή εργασία (απολύσεις).
Για να μην είμαστε δια βίου και αποκλειστικά φτηνοί εργαζόμενοι, για να μην προβαίνουμε να σκεφτόμαστε, να δημιουργούμε και να απολαμ¬βά¬νουμε.
Να σας θυμίσω αποστασία, δικτατορία, μεταπολίτευση, προσφυγικές διεργασίες (2011), πόσοι δεν άλλαξαν στρατόπεδο, για να υπηρετήσουν, το μεγάλο κεφάλαιο, τους Αμερικανούς, και πρόσφατα την Ε.Ε. (Γερμανία).
Όταν η ιστορία μπορέσει να γίνει αντικειμενική, τότε θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τους εμπόρους ιδεών.
Μέχρι τότε ανακαλύψτε μόνοι σας τους εμπόρους ιδεών, διαγράφοντας από την μνήμη σας...και ύστερα δώστε την αξιολόγησή σας σε αυτούς...που ζουν για τις ιδέες τους.