ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΟΚΙΜΙΟΥ

   Με μεγάλη επιτυχία και με τη συμμετοχή του μεγάλου τραγουδοποιού και μουσικοσυνθέτη Λίνου Κόκκοτου, πραγματοποιήθηκε η γιορτή λήξης των μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου Δοκιμίου. Εκατοντάδες γονείς, προσκεκλημένοι και κάτοικοι της περιοχής κατέκλυσαν νωρίς - νωρίς τον προαύλιο χώρο του σχολείου και έδωσαν παλμό στην πρωτόγνωρη για τα δεδομένα του σχολείου και της τοπικής κοινότητας εκδήλωση. Το πρώτο μέρος περιελάμβανε το θεατρικό έργο από την Α΄Δημοτικού «η Αλίκη του βυθού», ένα έργο που διδάσκει τις πανανθρώπινες αξίες, ένα έργο με βαθύ οικολογικό περιεχόμενο σε σκηνοθεσία της Γιάννας Φραγκοπούλου και της Βάσως Μοίρη. Το έργο είναι διασκευή του «μέσα στο νερό δασκάλα» του Γιάννη Ξανθούλη, που είχε πρωτοανέβει από το θέατρο «έρευνα» το 1983. Στη συνέχεια  η Β΄ τάξη με την επιμέλεια της Χαράς Μπεκιάρη και της Χαράς Κανδύλη παρουσίασε   ένα αφιέρωμα στον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη και στα μελοποιημένα τραγούδια του από το  μουσικοσυνθέτη Λίνο Κόκκοτο. Ο μουσικοσυνθέτης Λίνος Κόκκοτος επίσημος καλεσμένος της εκδήλωσης συνόδευσε με το πιάνο του τους μαθητές του δημοτικού σχολείου Δοκιμίου οι οποίοι κλέβοντας κυριολεκτικά την παράσταση ερμήνευσαν, τραγούδησαν  και χόρεψαν τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συνθέτη.   « Τα τζιτζίκια»,  « Το θαλασσινό τριφύλλι »,  « Το δελφινοκόριτσο », το « Κορίτσι με τα παντελόνια », το « Ντούκου ντούκου μηχανάκι »,  η  « Κόρη του γιαλού » , το  «Αχ η αγάπη », το « Γειτονάκι μου » τραγουδήθηκαν όχι μόνο από τους μαθητές, αλλά και από όλους τους παρευρισκόμενους θυμίζοντας τους άλλες εποχές. Ο Λίνος Κόκκοτος,  που γεννήθηκε στο Αγρίνιο αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια στο Δοκίμι,  στον Παναιτωλικό και στην κοινωνική δράση της ομάδας,  στην εμπειρία του καπνού και στην τότε ζωή των κατοίκων ενώ η εκδήλωση έκλεισε μέσα σε έντονο συναισθηματικό κλίμα με το «μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο», ένα τραγούδι που τραγουδήθηκε από γενιές και γενιές και τραγουδιέται ακόμη και σήμερα από τα παιδιά. Σημειώνουμε ότι ο Λίνος Κόκκοτος παρέστη αφιλοκερδώς στην εκδήλωση για τον ανθό όπως χαρακτηριστικά είπε, που δεν είναι άλλος από τα παιδιά.