Επιμέλεια: ΠΑΛΛΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ – ΑΝΑΛΥΤΗΣ AEJ/IFJ

Νέος χρόνος. Έτσι, αυθαίρετα. Ορίσαμε το χρόνο, για να κρύψουμε την ανεπάρκεια. Βάλαμε σε καλούπι τη ζωή, σε μια διαδοχή, σε ένα ημερολόγιο. Αντί να ζούμε κάθε μέρα, γεμάτη και αυτοτελή, της βάλαμε ημερομηνία, την κάναμε προηγούμενη, επόμενη. Σχέδια που στριμώχνονται σε ημερολογιακά πλάνα. Αντί να ζούμε κάθε στιγμή στο έπακρο, φτιάξαμε λίστες. Λίστες αυτών που θέλουμε, αυτών που μας λείπουν, αυτών που θα κάνουμε.

Είθισται κάθε πρωτοχρονιά να βάζουν οι άνθρωποι στόχους. Στόχους για το νέο έτος λέει. Λες και μια μέρα πριν ήταν άλλοι άνθρωποι, όχι οι ίδιοι. Λες και η αδυναμία να φτάσουμε στο στόχο μας, είναι θέμα ημερολογιακό. Λες και η διαφορά είναι στην ιεράρχηση, στη θέση που βάζουμε κάτι στη λίστα.

Έβαλα κι εγώ λοιπόν φέτος τα δυνατά μου να φτιάξω μια λίστα για το 2019. Μια βόλτα στη παραλία, ελευθερία, ρακή, αξιοπρέπεια, να πάω σε μια συναυλία, να φυτέψω ένα δέντρο, αλληλεγγύη, να πιω καφέ με κείνο τον παλιό μου φίλο που έχω χρόνια να τον δω, διάβασμα, ψάρεμα, να φτιάξω μια νέα συνταγή για ζυμαρικά, να σπάσω μερικές προκαταλήψεις που κουβαλάω, να γελάσω δυνατά, εμπιστοσύνη, να μοιραστώ τη χαρά μου, να γράψω. Α, κι ένα ταξίδι, μου έλειψε πολύ αυτό.

Έτοιμη η λίστα. Σίγουρα ξέχασα πολλά. Αλλά τι μ’ αυτό; Θα φτιάξω μια νέα λίστα όταν θυμηθώ. Χρόνος υπάρχει. Πειθαρχημένος, οργανωμένος, σταθερός. Κάθε μέρα υπηρετεί την επόμενη, απαράβατα, ευλαβικά.

Μα έχω ένα μικρό πρόβλημα. Πώς να αρχίσω; Πώς να προχωρήσω; Όλα μου είναι το ίδιο σημαντικά. Δεν ξέρω πώς να ιεραρχήσω τα πράγματα που έβαλα στη λίστα. Ούτε πώς να ιεραρχήσω τις λίστες που θυμάμαι να φτιάχνω για να συμπληρώνω τα κενά. Κάθε μια που λέω να κάνω κάτι, δεν ταιριάζει στη λίστα μου. Ίσως πρέπει να φτιάξω μια λίστα με τις λίστες μου. Τη λίστα όλων των λιστών.

Χάθηκα. Μπερδεύτηκα. Κάθε χρόνο τα ίδια παθαίνω. Τίποτα δεν τελειώνω, τίποτα δεν καταφέρνω να σβήσω από τη λίστα. Το ένα μου θέλω γεννάει ακόμα ένα θέλω, η μια μου λίστα γεννάει ακόμη μια λίστα. Και οι μέρες, αδυσώπητες, περνούν στη σειρά, συντεταγμένες, χωρίς περιθώρια. Και τα πλάνα μένουν αποδεικτικά της ανεπάρκειας μου. Κενές υποσχέσεις επίτευξης.

Του χρόνου θα φτιάξω μια μόνο λίστα. Με μόνο ένα θέλω. Χωρίς χρονοδιάγραμμα.

Θέλω να μάθω να βιώνω τα πράγματα όπως είναι, χωρίς θέση σε λίστες, χωρίς ιεράρχηση, χωρίς πλάνο. Θέλω να σβήσω όλες τις λίστες του κόσμου. Γιατί οι λίστες φυλακίζουν τα θέλω μας, γιατί οι λίστες σκοτώνουν τα όνειρα μας, γιατί οι λίστες δεν τελειώνουν ποτέ.

Θέλω οι μέρες να διαδέχονται η μία την άλλη χωρίς ν’ ανήκουν στη λίστα του χρόνου. Κάθε μέρα ίδια, κάθε μέρα διαφορετική, κάθε μέρα ΖΩΗ.