°F | °C
invalid location provided
Χρονογράφημα
Πέμπτη, 11 Ιανουάριος 2018 17:16

 

Το 50%+1

Ολοφάνερο, το πάνω χέρι παίρνει ο φασισμός. Το κάτω δεν το παίρνει κανένας, μένει ουδέτερο σε εφεδρεία μήπως χρειαστεί απλώς να χουφτώνει. Δυστυχώς τα κάστρα της Δημοκρατίας πέφτουν ένα ένα και στη θέση τους μένουν τα ερείπια του φασισμού, του ολοκληρωτισμού και του εξανδραποδισμού ανδρών τε και γυναικών, υπάνδρων και μη.

Εις το εγγύς μέλλον για να κάνεις απεργία θα πρέπει να συμφωνούν οι περισσότεροι, ενώ στο παρελθόν την απεργία αποφάσιζαν οι λιγώτεροι.  Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ εν τω ευ τω πολλώ. Σοφοί οι αρχαίοι ΄Ελληνες, δια της ανωτέρω ρήσης έδιναν την εξουσία στους λίγους γιατί οι πολλοί δεν ήταν ποτέ αρκετοί. Πλήρης εφαρμογή της εις άτοπον απαγωγής, με πέντε συνημίτονα και έξ ασκήσεις με τριτοβάθμιες εξισώσεις. Εδώ, η θα μάθετε μαθηματικά ή θα πάτε όλοι στον ιδιωτικό τομέα, παλιοτεμπέληδες. Λίγοι και καλοί που λένε.

Έπαιρνε απόφαση ο Πρόεδρος του σωματείου με τον Αντιπρόεδρο και σφαλάγαν τα μαγαζιά, τα εργοστάσια και τα τραίνα. Σωστά, σοφά και νοικοκυρεμένα πράγματα. Έκανες την απεργία σου και το γιόρταζε όλο σου το σόϊ. Τα μπατζανάκια και τα κουνίδια να δείς χορό που κάνανε. Σταμάταγαν επί τόπου τα τραμ, τα μηχανήματα της κλωστοϋφαντουργίας, τα μηχανήματα  της οδοποιίας και χαίρονταν όλος ο κόσμος  τη γιορτή της παραγωγικότητας. Θυμάμαι το 1962 που κάναν απεργία οι καθηγητές τρείς εβδομάδες και έξω είχε χιονίσει, τι χαρά κάναμε! Είχε μάλιστα κυκλοφορήσει μία φήμη ότι τα σχολεία δεν θα ξαναάνοιγαν ποτέ.  Εγώ θα έμενα για πάντα 13 ετών και τα σχολεία θα τα γκρέμιζαν με εκρηκτικά και μπουλντόζες Comatsu. Ιαπωνική τεχνολογία κατεδαφίσεων. Μόνον παιχνίδι, μόνον παιχνίδι και συγκεκριμένα τσιλίκα, το απόλυτον της παιδικής λογικής. Όχι ότι οι απεργοί καθηγητές είχαν περισσότερη. Από τότε αυτό το ηρωϊκό πνεύμα διέπει και τους σημερινούς αγωνιστές συνδικαλιστές-Ήρωες. Αθάνατοι!!

Τι ωραία περνάγαμε με τα λεβέντικα τρακτέρ στην εθνική οδό και την αποφασιστικότητα των μπλοκομάχων αγροτών. Δεν παίρναγαν ούτε τα ασθενοφόρα, τέτοιο θάρρος. Πέθαιναν οι ασθενείς και τους έθαβαν εκεί, επί τόπου. Είχαν στηθεί γραφεία κηδειών σε όλα τα μπλόκα. Παζάρευες λίγο το φέρετρο και τον έχωνες στο παρακείμενο ανάχωμα τον άνθρωπό σου. Δεν μπορούσες να τον αφήσεις και να βρωμίσει, μην λέμε τώρα ότι θέλουμε. Η απεργία είναι θεμιτή αλλά και ο πεθαμένος δεν χάνει τα δικαιώματά του!

Όμως για να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας έτσι έπρεπε να γίνει. Το σωστό να το παραδεχόμαστε. Κάποια προοδευτικά πολιτικά κόμματα το προσπάθησαν και εν μέρει το πέτυχαν, είχαμε φτάσει σε επίπεδα διεθνώς πρωταγωνιστικά. Κάτι σαν τον Μάρλον Μπράντο αν παραλληλίσουμε τη ΓΣΕΕ με το Χόλυγουντ.  Δυστυχώς όμως κάποιοι αντιδραστικοί   πλαγιοκοπούν εδώ και κάποιες μέρες το αναφαίρετο δικαίωμα του εργαζομένου στην διάδοση και διαιώνιση του ιερού δικαιώματος του εύ αγωνίζεσθαι στον στίβο κατά της αντιδημοκρατικής ιδέας περί εργασίας.

Κανένας πλέον εργάτης, θα προκηρύσονται  θέσεις μόνον  Πρεσβευτών. Καταργούνται οι εργασίες σε δημόσια έργα, σε καφετέριες, κομμωτήρια, σιδηρουργία και αλλαχού. Θα επιτρέπεται η εργασία, κατόπιν ειδικής αδείας βεβαίως,  σε πρωϊνές ώρες  από 12 έως 12 και τέταρτο κάθε τελευταία εβδομάδα ενός εκάστου δίσεκτου έτους. Η εργασία αυτή θα επιτρέπεται εφ όσον δεν συμπίπτει με εθνική ή τοπική εορτή συγκεκριμένου θαυματοποιού Αγίου, το  εαρινό και το φθινοπωρινό ηλιοστάσιο και φυσικά να μην πέφτει σαββατοκύριακο ή  τσαγκαροδευτέρα. Σε αντίθετη περίπτωση πάς για το μεθεπόμενο δίσεκτο και τυχερό. Παιδιά κληρώνει, ποιος θα το πάρει?Τα λαχεία θα κληρώνουν κάθε δύο  ώρες. Χρήμα με ουρά σου λέω.

Ήρθε η ώρα όχι της δεύτερης παρουσίας, αλλά της μεγάλης περιουσίας όσων διατρέφονται υγιεινά με κρατικές θέσεις  και αποστολές κυρίως στην πόλη των Βρυξελλών. Τα λαχανάκια της ομώνυμης

Πρωτευούσης  θα αποτελούν την κύρια και μοναδική  σε θερμίδες τροφή των εργατών-Πρεσβευτών. Θα γίνουμε όλοι μας fit, θα θυμίζουμε την Τουίγκι στα ιστορικά χρόνια του 1960. Χώρα ρετρό αφού δεν καταφέρνουμε ποτέ να ολοκληρώσουμε το Μετρό, κάπου αλλού πρέπει να στραφούμε. Στο Μόντελιγκ.

Μην νομίζετε ότι η Mercedes και η ΒΜW γιγαντώθηκαν από κάτι άλλο. Πάνω στις απεργίες στηρίχτηκαν, εκεί έδρασαν και μεγαλούργησαν. Σήμερα καλούμαστε να αντιγράψουμε τις μεγάλες Ευρωπαϊκές και Ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες για να ολοκληρώσουμε τελικά την αποστολή μας ως  λαός,  ως έθνος και ως αγοραστές κρατικών λαχείων. Πάρτε παιδιά δεν θα ξανακληρώσει, το μαγαζί χτύπησε φαλιμέντο.

Φοίβος Ιωσήφ